یادم باشه خدا رو شکر کنم که بعضی از آرزوهامو برآورده نکرد و بعضی چیزا رو بهم نداد

حالم خوبه ؛ همه چیز خوبه ؛ زندگی خوبه ؛ چون یه مدت به اندازه ی کافی بد بوده  ؛

یعنی کلا زندگی همینه ؛ یه دورانی حالم خوبه و همه چی خوبه و یه دورانی برعکس ؛ 

دلم میخواد ایزوله کنم خودمو ؛ 

تنهای تنهای تنها ؛

تا بعد از اعلام نتایج نهایی کنکور...

کنکور گذشت ؛ هفته ی دیگه جمعه همه چیز به ظاهر تموم میشه

اما حقیقتا من امسال دوستای زیادی رو از دست دادم

نه اینکه قهر کرده باشیم ؛ اصلا

من شناختمشون

و دیدم که من به همچین آدم هایی نیاز ندارم

پس پرتشون کردم بیرون.

 

دلم شوق و ذوق هدفم رو داشت ؛ بیش از حد شوق و ذوق داشت ؛ 

اما نمیخواستم هیچکس بدونه اون چیه

از بس که دوسش داشتم

از بس که تقدس داشت

و از بس که گوش نامحرم و نجس زیاده 

پس ازش مراقبت کردم

و هر بار که قضاوت شدم و حرفایی شنیدم فقط گفتم باشه ، حق با شماست

چون باید از هدفم مواظبت میکردم .

 

 

 

 

حال درونیم عجیبه ؛ به قول خواجه امیری " یک لحظه حس گریه داری یک لحظه راحته خیالت..."