بهترین اتفاق پیدا کردن کسیه که بهت حس اینو بده که تو به اندازه ی خودت بهترینی . که مثل خودت بدونه حقت چیه و کجاست. که اگه تو زانوهات خم شدن ، که اگه از نفس افتادی ، اون قوی و بزرگ و صبور کنارت ادامه بده. چرا ؟ چون تو رو دوستت داره . چون تو دوستش داری.
چه قدر به همچین ادمی نیاز دارم که دستمو بگیره بلندم کنه تا بیشتر از این تو کثافت فرو نرفتم ...
" کدوم گوری هستی ؟ به دادم برس"
دلم میخواست توی خونه تنها میشدم و ساعت ها آهنگ میذاشتم و سرتاسر خونه می رقصیدم و حالم خوب میشد.
نمیتونم ولی. غبار غم یه لایه نیس که بزنمش کنار و زندگی رو شروع کنم . کمرمو خم کرده . نفسمو بند آورده .
کنج اتاق نشستم ، آهنگای دایان رو گوش میدم و هر ازگاهی گریه ام میگیره و پی ام میدم به این و اون.
پیام دادن که دوا درمون نمیشه عزیز من...
به نظرت کی این غم تموم میشه ؟ به نظرت تموم میشه؟
به نظرت " غم " کم نیس واسه این اتفاقات ؟
خدا میدونه. خدا .
