سلام !
نمیدونم هنوز کسی اینجا رو میخونه یا نه ، و بنا رو میذارم رو این که هیچکس اینجا رو نمیخونه و این دلیلیه که خیلی راحت میتونم بنویسم . میتونم خودم باشم و با نیمه ی تاریک وجودم به نیمه ی تاریک وجود بقیه توهین کنم و لذت ببرم . میتونم بنویسم یه روزایی چه قدر خوشبختم و یه روزایی چه قدر مفلوک !
آه خدای من اصلا باورم نمیشه . از اینجا چند سال گذشته ؟ چهار پنج سال ؟ پس چرا اصلا شبیه بیست و یک ساله ها نیستم ؟ و چرا هنوز توی اون سال ها گیر کرده ام ؟
خبر مرگم خب.
